Er zitten drie Amerikaanse puberpopjes naast ons bij de gate. Veel van “it’s like, uhm” en “that’s so uncool” en “leave me alone”. In zo’n zeikerig toontje, waarbij de laatste lettergreep van iedere zin uitgerekt de diepte in gaat.
Het zijn zussen. Twee die elkaar dwars zitten en een oudere zus die de redelijke van de drie lijkt te zijn. Ze gingen eerder met z’n 3’en aan de wandel om iets van eten te scoren. Hun tassen en spullen overal laten slingeren alsof het hun slaapkamer is. Moeders zegt er wat van en, onder hevig protest en de nodige zuchten en steunen, wordt alles zo’n beetje bij elkaar geraapt.
En weg zijn ze.
Vader staat ergens te bellen. Moeder zit ook aan de telefoon. En dan lijken ze te wachten tot de kinders hun snacks hebben gescoord, zodat zij zelf ook kunnen gaan foerageren. Maar het duurt nogal.
Na een tijdje komt de oudste dochter met een van de twee unhappy sisters terug. Nummer drie is ergens achtergelaten. Of heeft lopen treuzelen. Of er is weer iets voorgevallen. Like, why bother, dude.
Ze hebben een Chick-Fil-A gevonden, blijkt. Moeders vraagt nog where the baby sister is, maar they’re so not worried, like, she can take care of herself, right. Vader vertrekt, moeder vertrekt. En de stoelen en het gangpad worden weer overgenomen.
Dan komt baby sis terug. Ze grabbelt in de snackpack. “What the… what did you do? This is so annoying, like really!” – Er lijkt wat te missen. Annoying sis heeft schijnbaar de helft van sisses fries ook haar eigen giechel binnen gegooid. “This is so uncool!”
De oudste zus probeert nog een beetje te sussen. Maar het leed is al geleden. “You know what? Gonna call mom… She can bring some more”. Zo gezeurd, zo gedaan. En ze belt. En zegt hard genoeg zodat het heel duidelijk is wat er aan de hand is. Het gangpad is niet alleen gevuld met zooi, maar ook met haar woorden.
“Mom, she ate all my fries. Bring me some more, yeah?” Er staat wel een vraagteken, maar het is eigenlijk geen vraag. Het is meer de opdracht van een tienertrutje. En een die waarschijnlijk door mams gewoon gehonoreerd gaat worden. Die weet vast wel hoe de dingen lopen. En wil vast wel zonder verder gezeur verder willen reizen. Of bellen.
PS: moeders heeft inderdaad een zak frietjes meegenomen. “Didn’t you bring any ketchup…? Where’s the sauce…? Oh my god, my life sucks so bad!”
Ja, werkelijk, that’s really, like, so annoying.
Comments are closed