Zit er een vrouw tegenover me in de wachtkamer in het ziekenhuis.
Ze kijkt, net zoals bijna iedereen tegenwoordig (ja, ik ook), op een mobiele telefoon. Maar het valt wel op, want het is een grote telefoon, en ze houdt ‘m op ongeveer 15cm van haar gezicht. Ik bedenk dat dat wel erg dichtbij is.
Lichtsterkte op maximaal. Haar gezicht gloeit op van het blauwe licht van haar scherm. Dan gaat het scherm ietsjes verderaf, om direct daarna weer dichterbij het gezicht gebracht te worden. Het ziet er wel een beetje raar uit. Net zoals kinderen die op nog geen halve meter voor een grote TV zitten.
Maar, oh ja, bedenk ik dan, ik zit bij de afdeling oogheelkunde.
Comments are closed