Voor sommigen is muziek iets dat er gewoon is. Je zet de radio aan en er is muziek. Waar het vandaan komt, wie het heeft gemaakt, hoe het is opgenomen? Geen idee. Boeit niet. Als er een ritme is en wat melodie erbij, is het al goed.
Voor anderen is muziek iets speciaals. Dat kan dan in meer of mindere mate. De een wil liefst thuis het allerbeste geluid uit de allerbeste luidsprekers halen; de ander gaat liever naar een concert om, samen met een heel publiek, de muzikant zelf te zien spelen. Of het is een beetje van allebei.
En dan heb je ook nog mensen die er, om het maar eens helder uit te drukken, helemaal geen reet om geven.
Nou gaat het niet om smaak of genre of specifieke artiest (hoewel ik best snap dat er ook veel bagger is die totaal overbodig is en die we het beste zouden negeren, ik noem een Lillende Kleine), maar wanneer je naar een concert gaat, dan verwacht ik niet iemand uit de 3e categorie tegen te komen.
Uit de 1e categorie kan ik misschien nog wel snappen. Je hebt vrijkaartjes gewonnen voor een optreden, of je sluit achteraan bij de lokale braderie waar een of andere z-artiest wat staat weg te lallen, of je kwam geheel per ongeluk op een plek waar een orkestje stond te spelen en je bleef even plakken, of je staat op een festival met een pils in je hand aan de rand van het veld ver van het dichtstbijzijnde podium. Soit.
Maar wat bezielt iemand om kaartjes te kopen, daarvoor te betalen, er voor in de rij te gaan staan, er naar toe te rijden, parkeergeld te betalen, de jas bij de garderobe af te geven, dure drankmuntjes te kopen en dan te wachten op iets waar nul en generlei interesse voor is?
Wat, de neuk, doet nou iemand uit deze buitencategorie bij een concert?
Ouwehoeren.
Het godganse concert lang, zo’n beetje met de rug naar het podium tegen een gelijksoortige eencellige staan aan te ouwehoeren. Over niks.
Dat blokkeert het zicht van iemand die het wel interesseert. Dat tettert door de muziek die anderen wel willen horen. Dat stoort als dikke hagelstenen op je camper aan het Gardameer. Als aambeien wanneer je op een racefietszadel zit. Als voetbalhooligans die een rookbom in je giechel gooien. Ongewenste overlast.
Ga ergens anders staan ademhalen. Alsjeblieft. Desnoods in de lobby, of net buiten de deur.
Beter nog: zet thuis je radio op een slechte schlagerzender, haal een tree Schultenbräu, gooi wat hapjes in het vet, draai het volume op standje schreeuw, en ga dan daar een beetje over het geluid heen zitten ouwehoeren.
Je hebt zelf een veel fijnere avond en je mag jezelf een schouderklopje geven omdat je anderen ook een fijne avond hebt weten te bezorgen door gewoon simpelweg er niet te zijn. Is leuker voor de artiest, is leuker voor de fans, en is ook nog eens stukken goedkoper.
Comments are closed